دندان به فارسی نهادن

دندان به فارسی نهادن ( گذاشتن ، ماندن ) ؛ کنایه است از فهمیدن حرف و قبول کردن آن. ( از غیاث ) ( از آنندراج ) . اصل این از صاحب زبانی به تحقیق پیوسته که محصلانی که ازبرای تحصیل در قصبات می فرستند برای شلتاق مطلقاً فارسی نمی گویند بالفعل کسی که سخن نمی فهمد یا آنکه قبول نمی کند می گویند دندان به فارسی نمیگذارد و عوام گوید: دنده به فارسی نمی گذارد و گویند مأخذش فارسی و فهمیدن ترک است که آنها غیر از زبان ترکی ندانند. ( آنندراج ) :
... [مشاهده متن کامل]