دندان به دندان زدن

دندان به دندان زدن ؛ کنایه است از حسرت و افسوس خوردن. ( آنندراج ) :
تا به کام غیر دیدم لعل یار
چون گهر دندان به دندان می زنم.
طالب آملی.
تا کدامین بینوا امشب به کام دل رسید
از کواکب آسمان دندان به دندان می زند.
نجف قلی بیک والی ( از آنندراج ) .