دندان بندی

دانشنامه آزاد فارسی

دندان بندی (dentition)
نوع و تعداد دندان های هرگونه از جانوران. انواع گوناگون دندان ها وظایف متفاوتی دارند. حیوان علف خوار برای جویدن غذا نیاز به دندان های آسیای بزرگ و قوی دارد، اما حیوان گوشت خوار برای گرفتن و کشتن شکار خود باید دندان های نیش قوی داشته باشد. دندان هایی که برای زندگی حیوان اهمیت کمتری دارند ممکن است به تدریج کوچک تر شوند یا کاملاً ازبین بروند. دندان بندی حیوانات را به صورت نمادین با فرمول دندانی نشان می دهند. کودکان کم سن دندان بندی ریزنده (غیردایمی) دارند؛ آنچه در اصطلاح عامه به دندانِ شیری معروف است. اولین دندان از این گروه حدود ۶ ماهگی پدید می آید. دندان بندی مخلوط از سن ۶ سالگی، که اولین دندان شیری می افتد، تا ۱۲سالگی شکل می گیرد. دندان بندی دایمی، با حداکثر ۳۲ دندان، معمولاً در اواسط دهۀ دوم زندگی کامل می شود، اما ممکن است سومین دندان آسیای بزرگ (دندان عقل) تا حدود ۲۱سالگی ظاهر نشود.

پیشنهاد کاربران

بپرس