دندان افشاندن

لغت نامه دهخدا

دندان افشاندن. [ دَ اَ دَ ] ( مص مرکب ) دندان فشاندن. دندان افکندن. دندان ریختن :
تا زبان شکل است شمشیرش همه شیران رزم
بس که دندانها ز بیم آن زبان افشانده اند.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

یا دندان فشاندن .

پیشنهاد کاربران

بپرس