دنبک

/dombak/

لغت نامه دهخدا

دنبک. [ دُم ْ ب َ ] ( اِ ) دُهلی دم دراز از چوب و یا سفال که در زیر بغل گرفته نوازند. ( از ناظم الاطباء ) ( ازبرهان ) ( از آنندراج ). قسمی طبل خرد چون دف و دورویه با دیواره بلندتر که نوازند نگاه داشتن اصول را. تنبک. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به دمبک و تنبک شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) دهلی است که از چوب و سفال سازند و بازیگران در زیر بغل گرفته نوازند .

فرهنگ عمید

= تنبک

پیشنهاد کاربران

ک پسوند تصغیر فارسیه. کاربردشم هرچی هست از ترکی وارد فارسی نشده. پسوند ک پسوند فارسیه
تنبَک ( آلت ضرب ) نوعی وسیله برای آهنگ نواختن

بپرس