دنباوند. [ دَم ْ وَ ] ( اِخ ) کوه دماوند.( از برهان ) ( از آنندراج ) ( از فرهنگ جهانگیری ) : دیمه و شنبه دو شهر است از حدود کوه دنباوند واندر وی به تابستان و زمستان سخت سرد بود و از این کوه آهن افتد. ( حدود العالم ). رجوع به دماوند شود.
