دنباله دار هایاکوتاکه ( نام علمی: Comet Hyakutake ) در ۳۱ ژانویه ۱۹۹۶ کشف شد. این دنباله دار همچنان که در مسیر خود به دور خورشید، به نزدیک ترین فاصله خود از زمین نزدیک می شد، به سرعت پرنورتر می شد، تا جایی در ۲۵ ماه مارس همان سال به نزدیک ترین فاصله اش از زمین رسید. در این حالت در آسمان شب از قدر صفر می درخشید و به راحتی با چشم غیرمسلح قابل رویت بود. پهنای گیسوی آن حدود ۲ درجه و طول دم آن حدود ۸۰ درجه بود. در تاریخ ۱ مه ۱۹۹۶، فضاپیمای اولیس به صورت غیرمنتظره ای از داخل دنبالهٔ یونی این دنباله دار گذشت. ( با فاصله ای بیشتر از ۵۰۰ میلیون کیلومتر از هسته آن ) اولیس نشان داد که هایاکوتاکه بلندترین دنباله ای را که تا به حال برای یک دنباله دار شناخته شده دارا می باشد. هایاکوتاکه یک دنباله دار بلندمدت است. قبل از آخرین عبورش از داخل منظومهٔ شمسی، دوره تناوب مداری آن حدود ۱۷۰۰۰ سال بود، اما در اثر گرانش سیارات بزرگ منظومهٔ شمسی دچار انحراف شد و دوره تناوب آن به ۷۰۰۰۰ سال افزایش یافت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: دنباله دار هایاکوتاکه