دنباله دار بزرگ ۱۶۸۰

دنباله دار بزرگ ۱۶۸۰ یا سی/ ۱۶۸۰ وی۱ ( انگلیسی: Great Comet of 1680 ) ، که به عنوان دنباله دار کرچ و همچنین دنباله دار نیوتن نامگذاری شده، نخستین دنباله داری است که با استفاده از تلسکوپ کشف شده است. این دنباله دار را که گوتفرید کرچ اخترشناس اهل آلمان با تلسکوپ رصد و شناسایی کرد یکی از درخشان ترین دنباله دارها در قرن هفدهم بوده است.
این دنباله دار در ۱۴ نوامبر ۱۶۸۰ ( سبک نو ) ، در کوبورگ کشف شد و به یکی از درخشان ترین دنباله دارهای قرن هفدهم تبدیل شد؛ تا آنجا که حتی در روز نیز دیده می شد، و این به خاطر زیبایی بسیار چشمگیر دم طولانی آن بود. [ ۴] با عبور از فاصلهٔ ۰٫۴۲ au از زمین در ۳۰ نوامبر ۱۶۸۰، [ ۵] در ۱۸ دسامبر ۱۶۸۰ در یک اوج بسیار نزدیک ۰٫۰۰۶۲ au ( ۹۳۰٫۰۰۰ کیلومتری؛ ۵۸۰٫۰۰۰ مایل ) سرعت گرفت و در ۲۹ دسامبر با چرخش آن به سوی بیرون به اوج روشنایی خود رسید. [ ۲] [ ۵] آخرین باری که دیده شد در ۱۹ مارس ۱۶۸۱ بود. [ ۱] تا فوریهٔ ۲۰۱۹، این دنباله دار حدود ۲۵۷ یکای نجومی ( ۳۸ میلیارد کیلومتر ) از خورشید فاصله داشته است. [ ۶]