دناریوس

لغت نامه دهخدا

دناریوس. [ دِ ] ( لاتینی ، اِ ) دنار.نام سکه ای سیمین در روم قدیم. نخستین بار در 268 ق.م. ( و برطبق تحقیقات جدید در 180 ق. م. ) ضرب شد. اصلاً 4/55 گرم وزن داشت ، ولی بعدها وزن و ارزش آن تقلیل یافت. دینار طلا از سکه های زرین دوره امپراطوری روم و معادل 25 دناریوس نقره بود. در دوره بعد از اصلاحات مالی قسطنطین کبیر، اطلاق دناریوس به سولیدوس وبه دینار طلا رواج یافت. ( از دایرةالمعارف فارسی ).

پیشنهاد کاربران

پول رایج رومیان از سه سکه تشکیل شده بود: طلا ( اورئوس ) ، نقره ( دناریوس ) و سکه های مسی یا برنجی ( سسترتیوس و دوپوندیوس ) . و ارزشش در تمام امپراتوری روم ثابت بود.
هندی ها با اینکه هزاران کیلومتر از روم دور بودند به دناریوس اعتماد داشتند و آنرا بعنوان پول رایج پذیرفتند . حاکمان هند نیز سکه هایی به تقلید از دناریوس با حکاکی چهرۀ خودشان ضرب کردند . حاکمان مسلمان نیز وقتی دناریوس به محدودۀ کشورهای تحت سلطۀ آنان وارد شد نامش را عربی کردند و به آن دینار گفتند .
...
[مشاهده متن کامل]

بپرس