دن آرام. دُنِ آرام (Tikhi Don)
رمانی از میخائیل شولوخوف، به زبان روسی، در چهار جلد، منتشرشده در ۱۹۲۸ـ۱۹۴۰. این
رمان در دو دفتر تنظیم شده است؛ در بخش نخست، وقایع فاجعه آمیز زندگی شخصیت های اصلی داستان گریگوری مِله خوف و آکسینیا آستاخورا روایت می شود. در بخش دوم روایتی از انقلاب به دست داده شده است. بخش سوم حکایتِ شرکت قزاق های دُن را در جنگ جهانی اول بازمی گوید. در این بخش، دوپارگی قزاقان در ارتباط با انقلاب بازنموده شده است؛ جوان ترها گرایش به انقلابیان دارند، و پیران به گرد آتامانِ ضد انقلاب جمع شده اند. بخش چهارم نیز روایتی است از تشکیل جبهۀ مرتجعِ جدایی خواهان قزاق با حمایت آلمانی ها. آکسینیا درپی سرکوبی نهضت قزاقان می میرد، و گریگوری درهم شکسته به دهکدۀ خود در کنارۀ دُن بازمی گردد. دن آرام را با جنگ و صلح مقایسه کرده اند و آن را بزرگ ترین دستاورد ادبیات شوروی در حوزۀ رمان دانسته اند. شولوخوف، که نخستین قزاقی بود که به ادبیات
روسی معرفی شد، با انسان دوستی ای که در سراسر این رمان به چشم می خورد، جایگاهی ویژه در ادبیات روسیه دارد. سه ترجمه از این کتاب به
فارسی در دست است که ترجمه های
احمد شاملو و م. الف. به آذین مشهورترند.