دمیتری دمیتری یویچ شوستاکُویچ ( به روسی: Дми́трий Дми́триевич Шостако́вич ) ( تلفظ ( شنیدن ) ) ( زادهٔ ۲۵ سپتامبر ۱۹۰۶ – درگذشتهٔ ۹ اوت ۱۹۷۵ ) آهنگساز روس دورهٔ شوروی بود. او، چه در زمان حیات خود و چه بعد از آن، به عنوان یکی از بزرگ ترین آهنگسازان سدهٔ بیستم شناخته می شد. شوستاکُویچ در بیشتر طول زندگی خود رابطهٔ پرفرازونشیبی با حزب کمونیست اتحاد شوروی و دستگاه های دولتی شوروی داشت. او از معدود هنرمندان شوروی است که شخص استالین بر آثارش نقد نوشت. موسیقی او به طور رسمی دو بار در سال ۱۹۳۶ و ۱۹۴۸ و به صورت دوره ای ممنوع اعلام شد. از وی به عنوان یکی از نوابغ هنر شوروی یاد می شود.
... [مشاهده متن کامل]
شوستاکُویچ در شهر سن پترزبورگ روسیه به دنیا آمد و فرزند میانی از سه فرزند بولسلاویچ شوستاکُویچ و سوفیا واسیلیونا کوکولینا بود. اگرچه آنان در اصل رومن کاتولیک لهستانی بودند و ریشه های آنان به شهر ویلکا می رسید، اما اجدادشان اهل سیبری بودند. استعداد او بعد از درس های پیانو که از مادرش فرا می گرفت در سن نه سالگی آشکار شد. او در نواختن پیانو و آهنگسازی در کودکی نابغه ای کوچک بود.
شوستاکُویچ در سال ۱۹۱۸ مارش عزا را برای دو تن از سران حزب دموکرات که توسط بلشویک به قتل رسانیده شده بودند نوشت. در سال ۱۹۱۹ در سن ۱۳ سالگی از کنسرواتوار سن پترزبورگ پذیرفته شد و نزد موسیقیدانان بنامی آموزش دید.
در سال ۱۹۳۲ با نینا وارزار ازدواج کرد که حاصل آن دو فرزند بود و با آنکه در سال ۱۹۳۵ از هم جدا شدند اما خیلی زود باز به هم پیوستند. او همواره در ازدواج اول خود با نینا وارزار تا مرگ وارزار در سال ۱۹۵۴ باقی ماند. ازدواج دوم او در سال ۱۹۵۶ با مارگریتا کاینوفا عضو گروه جوانان کمونیست روسیه بود، آنان سه سال بعد از هم جدا شدند.
شوستاکُویچ بر اثر سرطان ریه در ۹ اوت ۱۹۷۵ در سن ۶۸ سالگی در مسکو درگذشت و در گورستان نووُدِویچی به خاک سپرده شد.
شوستاکُویچ با تأثیر از موسیقیدانانی همچون، پروکفیف و استراوینسکی، شیوه ترکیبی را توسعه بخشید. اولین موفقیت رسمی وی «سمفونی شماره ۱» بود که آن را برای پایان نامه اش در سن ۱۹ و در سال ۱۹۲۶ اجرا شد.
در سال ۱۹۲۷ برونو والتر رهبر ارکستر آلمانی سمفونی شماره ۱ را در برلین به اجرا گذارد و شوستاکُویچ جوان را به شهرت جهانی رساند.
شوستاکُویچ سمفونی شماره ۲ را به سفارش حزب و دولت اتحاد شوروی و به مناسبت دهمین سالگرد «انقلاب سوسیالیستی اکتبر» تصنیف کرد و آن را «به اکتبر» نامید. این اثر از بداعتهای نخستین سمفونی او تهی است.
... [مشاهده متن کامل]
شوستاکُویچ در شهر سن پترزبورگ روسیه به دنیا آمد و فرزند میانی از سه فرزند بولسلاویچ شوستاکُویچ و سوفیا واسیلیونا کوکولینا بود. اگرچه آنان در اصل رومن کاتولیک لهستانی بودند و ریشه های آنان به شهر ویلکا می رسید، اما اجدادشان اهل سیبری بودند. استعداد او بعد از درس های پیانو که از مادرش فرا می گرفت در سن نه سالگی آشکار شد. او در نواختن پیانو و آهنگسازی در کودکی نابغه ای کوچک بود.
شوستاکُویچ در سال ۱۹۱۸ مارش عزا را برای دو تن از سران حزب دموکرات که توسط بلشویک به قتل رسانیده شده بودند نوشت. در سال ۱۹۱۹ در سن ۱۳ سالگی از کنسرواتوار سن پترزبورگ پذیرفته شد و نزد موسیقیدانان بنامی آموزش دید.
در سال ۱۹۳۲ با نینا وارزار ازدواج کرد که حاصل آن دو فرزند بود و با آنکه در سال ۱۹۳۵ از هم جدا شدند اما خیلی زود باز به هم پیوستند. او همواره در ازدواج اول خود با نینا وارزار تا مرگ وارزار در سال ۱۹۵۴ باقی ماند. ازدواج دوم او در سال ۱۹۵۶ با مارگریتا کاینوفا عضو گروه جوانان کمونیست روسیه بود، آنان سه سال بعد از هم جدا شدند.
شوستاکُویچ بر اثر سرطان ریه در ۹ اوت ۱۹۷۵ در سن ۶۸ سالگی در مسکو درگذشت و در گورستان نووُدِویچی به خاک سپرده شد.
شوستاکُویچ با تأثیر از موسیقیدانانی همچون، پروکفیف و استراوینسکی، شیوه ترکیبی را توسعه بخشید. اولین موفقیت رسمی وی «سمفونی شماره ۱» بود که آن را برای پایان نامه اش در سن ۱۹ و در سال ۱۹۲۶ اجرا شد.
در سال ۱۹۲۷ برونو والتر رهبر ارکستر آلمانی سمفونی شماره ۱ را در برلین به اجرا گذارد و شوستاکُویچ جوان را به شهرت جهانی رساند.
شوستاکُویچ سمفونی شماره ۲ را به سفارش حزب و دولت اتحاد شوروی و به مناسبت دهمین سالگرد «انقلاب سوسیالیستی اکتبر» تصنیف کرد و آن را «به اکتبر» نامید. این اثر از بداعتهای نخستین سمفونی او تهی است.
