دموگرافی. [ دِ مُگ ْ / م ُ گ ِ ] ( فرانسوی ، اِ ) جمعیت شناسی. علم تحقیق در جمعیت های انسانی ، خاصه از لحاظ کمی. لفظ دموگرافی نخستین بار در کتاب مقدمات آمار انسانی یا دموگرافی تطبیقی ( 1855 م. ) از آشیل گیار ( 1799 - 1876 م. ). طبیعیدان و جمعیت شناس فرانسوی دیده می شود، اما کارهایی در این موضوع از ایام قدیمتر سابقه داشته است. علم دموگرافی به سبب توسعه و تعمیم سرشماری و آمارگیری و دفاتر آماری سجل احوال ، از آغاز قرن 19 م. متزایداً توسعه یافت ، ولی از حدود آمار کمّی جمعیت تجاوز نکرد. کتله دامنه آنرا بسط داد، و برتیون آنرا به صورت علمی مستقل بنیان نهاد. حالیه دو نوع دموگرافی تشخیص می دهند: دموگرافی کمّی که با استفاده از سرشماریها و آمارهای سجل احوالی و پرسشنامه های خاص به بحث در پدیده های دموگرافیایی ( رقم جمعیت ، ساختمان جمعیت برحسب سن و جنس و غیره ، نسبتهای درصد ازدواج و ولادت و مرگ ) می پردازد، و دموگرافی کیفی که در آن از دخالت عوامل زیست شناختی و اقتصادی و اجتماعی و فکری در تغییرات کمّی جمعیت بحث می شود. ( از دائرةالمعارف فارسی ).
