دمل ریشارد

دانشنامه آزاد فارسی

دِمِل، ریشارْد (۱۸۶۳ـ۱۹۲۰)(Dehmel, Richard)
دِمِل، ریشارْد
شاعر آلمانی. با همکاری دتلف فون لیلی یِنْکرون، مکتب طبیعت گرایی را به قالب های شاعرانۀ انعطاف پذیرتری بدل کرد. شعرش گرایش شدید او به مابعد الطبیعه را نشان می دهد و از نظر قالب و محتوا بسیار مدیون نیچه، فیلسوف آلمانی، است؛ از آن جمله اند: تنها عشق (۱۸۹۳)، زن و جهان (۱۸۹۶)، وتغییر شکل ونوس (۱۹۰۷). دمل رسالۀ «ملاحظاتی دربارۀ هنر، خدا و جهان» را در ۱۹۰۹ و زندگی نامۀ شخصی اش، خاطرات جنگ، را در ۱۹۱۹ نوشت. دمل از نخستین شاعران بزرگی است که فقر و فلاکت طبقۀ کارگر را تصویر کرده است. هرچند با الهام از نیچه فردگرایی و زندگی طبیعی غریزی را می ستود، به ایثار و از خودگذشتگی و اندیشۀ اخلاقی سازگار با آن نیز گرایش داشت. نخستین مجموعۀ اشعارش، رستگاری (۱۸۹۱)، مبیّن تضاد میان لذت جویی عنان گسیخته و خویشتن داری زاهدانه است. دمل بر این باور بود که مناسبات جسمانی بین مرد و زن اساس تکامل شخصیت انسانی و رسیدن به مرحلۀ والاتری از زندگی معمولی است؛ و این امر مضمون شعر حماسی دوره ای او، دو انسان (۱۹۱۳)، است. پرداختن به مضامین جنسی در آثارش گاه با صراحتی زننده توأم است. دمل، که داوطلبانه در جنگ جهانی اول شرکت کرد، سرخوردگی خویش را در آخرین اثرش، بین مردم و انسانیت (۱۹۱۹)، بیان کرده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس