دمبک

/dombak/

لغت نامه دهخدا

دمبک. [ دُ ب َ ] ( اِ ) دنبک. یکی از سازهای غیرذوی الاوتار. تنبک. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به دنبک شود.

تنبک
( اسم ) دهلی است که از چوب و سفال سازند و بازیگران در زیر بغل گرفته نوازند .

= تنبک

/dambek/ تنبک

tabor (اسم)

طبل، طبله، تنبور، دمبک، تبیره

کوردی می شود دەهۆڵ