دمبه

لغت نامه دهخدا

دمبه. [ دُ ب َ / ب ِ ] ( اِ ) دنبه و دنباله میش. ( ناظم الاطباء ). رجوع به دنبه شود.

دمبه. [ دُ ب َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان کزاز بالا از بخش سربند شهرستان اراک. آب آن از رودخانه آستانه. سکنه آن 462 تن. راه آن اتومبیلرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).

فرهنگ فارسی

دنبه و دنبال. میش .

فرهنگ عمید

= دنبه

گویش مازنی

/dembe/ دنبه

واژه نامه بختیاریکا

( دُمبه ) دنبه

اصطلاحات و ضرب المثل ها

معنی اصطلاحات عامیانه و امروزی -> دمبه
آدم خیلی تنبل

پیشنهاد کاربران

دمبه: در سنسکریت دومبکه dumbaka ( دم کلفت گوسفند )
دنبه =چربی گاو یا گوسفند

بپرس