دمبلگ

لغت نامه دهخدا

دمبلگ. [ دُ ب َ ل َ ] ( پهلوی ، اِ ) یکی از سازهای رایج در دربار خسرو پرویز که به صورت طبل کوچکی بوده است. ( از ایران در زمان ساسانیان ص 506 ). صورت قدیمی دمبک. رجوع به دمبک و دنبک و تنبک شود.

پیشنهاد کاربران