دمبل و دیمبو. [ دَ ب ِ ل ُ ب ُ ] ( اِ صوت ) در اصطلاح عامیانه ، حکایت صوت دایره و دنبک. از اتباع است به معنی تنبک زدن و برجستن. ( از لغت محی شوشتر ) : دمبل و دیمبو نقاره ، عروس تنبان نداره داماد رفته بیاره ، ساق و سلامت نیاره. ( از ترانه های عامیانه ).
فرهنگ فارسی
در اصطلاح عامیانه حکایت صوت دایره و دنبک . از اتباع است به معنی تنبک زدن و بر جستن .
