دماغ دار

لغت نامه دهخدا

دماغ دار. [ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) سرخوش و تازه دماغ. ( آنندراج ) :
شاهی است زنبق از می عشرت دماغ دار.
شفیع اثر ( از آنندراج ).
|| ظاهراً به معنی مغرور و متکبر است. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

سر خوش و تازه دماغ .

فرهنگستان زبان و ادب

{long-nose tractor} [حمل ونقل درون شهری-جاده ای] نوعی کامیون که موتور آن در جلوی اتاق قرار دارد
{long-nose truck} [حمل ونقل درون شهری-جاده ای] نوعی تریلی که موتور آن در جلوی اتاق قرار دارد

پیشنهاد کاربران

بپرس