دمار از کسی برآمدن ؛ کنایه است از هلاک شدن وی. به هلاکت رسیدن و کشته شدن او:
گر اینجا به سنگی نیایی فرود
هم از تو به سنگی برآید دمار.
خاقانی.
جهان سوزد گر از پرده برآیی
دمار از خلق سرگردان برآید.
... [مشاهده متن کامل]
عطار.
که چندان امانم ده از روزگار
که زین نحس ظالم برآید دمار.
سعدی ( بوستان ) .
پسندد که از من برآید دمار
مبادا که رازش کنم آشکار.
سعدی ( بوستان ) .
گر اینجا به سنگی نیایی فرود
هم از تو به سنگی برآید دمار.
خاقانی.
جهان سوزد گر از پرده برآیی
دمار از خلق سرگردان برآید.
... [مشاهده متن کامل]
عطار.
که چندان امانم ده از روزگار
که زین نحس ظالم برآید دمار.
سعدی ( بوستان ) .
پسندد که از من برآید دمار
مبادا که رازش کنم آشکار.
سعدی ( بوستان ) .