دم و دود ( دود و دم ) ؛ بخار و دود. دود وبخار. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) :
شبی همچو بر روی دیو سیاه
فشانده دم و دود دوزخ گیاه.
اسدی.
بد آنگاه در کلبه با دود و دم
کنون است در بزم با ما بهم.
اسدی.
شبی همچو بر روی دیو سیاه
فشانده دم و دود دوزخ گیاه.
اسدی.
بد آنگاه در کلبه با دود و دم
کنون است در بزم با ما بهم.
اسدی.
دم و دود: [عامیانه، اصطلاح] مجلس گرم مهمانی، دود تریاک و شیره و سیگار و چپق.