دم سیاوش. [ دَ م ِ وُ ] ( اِ مرکب ) چوبی است که جامه سرخ بدان زنند، و آن را خون سیاوش وخون سیاوشان و دار پرنیان و سیاوشان نیز گویند و به تازی دم الاخوین و به هندی بکم گویند، و وجه تسمیه آن است که چون افراسیاب سیاوش را کشت جایی که خون او بر زمین ریخته شد همان زمان این درخت از آن مقام رسته. ( شرفنامه منیری ). و رجوع به مترادفات کلمه شود.
فرهنگ فارسی
چوبی است که جامه سرخ بدان زنند و آن را خون سیاوش و خون سیاوشان و دار پرنیان و سیاوشان نیز گویند .
