دم خورده. [ دَ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) فریفته و فریب خورده. ( یادداشت مؤلف ). || که به دهان کسی خورده باشد. که کسی آن را به دهان گرفته باشد : هر جا رنجوری بودی آب دم خورده او را خوردی شفا یافتی. ( بهاءالدین ولد ).
