دم اسب

دم اسب (سرده). دُم اسب نام گیاهی است از تیره دم اسبیان ( Equisetaceae ) .
دم اسب گیاهی است که از ۲۷۰ میلیون سال پیش در روی زمین وجود داشته است و به عنوان گیاه داروئی در اروپا و چین بکار رفته است. دم اسب چون دارای مقدار زیادی سیلیس می باشد بنام سیلیس Silica نیز معروف است. دم اسب دو نوع ساقه هوایی دارد. ساقه ای که برنگ قرمز است و دراوائل بهار ظاهر می شود و دیگری ساقه نازا که برنگ سبز بوده و بعد از آن رشد می کند و مصرف طبی دارد. دم اسب در کشورهای اروپا، آسیا و ارتفاعات هیمالیا و شمال ایران به طور خودرو می روید.
گیاه دم اسب دارای اسید سال سیلیک، اسید لیوئیک، اسید مالک، اسید اگزالیک، اکویس تونین، اسید اکویس تیک، دی متیل سولفون، اکوتی نیک، یک ماده تلخ، یک ماده رزینی، چربی، ساپونین و همچنین دارای مقدارزیادی ( در حدود ۷۰٪ ) سیلیس می باشد آزمایش هایی نشان داده است که دم اسبی مقدار بسیار کمی طلا نیز دارد. [ نیازمند منبع]
برا ی رفع گلو درد و ورم گلو جوشانده دم اسبی را غرغره کنید. کمپرس آن برای برطرف کردن دردهای آرتروز و ورم مفاصل مفید است. برای درمان التهاب چشم، چشمان خود را با جوشانده دم اسب بشوئید. ضرب خوردگی قسمت های مختلف بدن را با کمپرس دم اسب التیام دهید. طرز استفاده: دم کرده: یک قاشق مربا خوری از گیاه خشک را در یک لیوان آب جوش ریخته و برای مدت ۱۰ دقیقه دم کنید.
جوشانده: مقدار ۱۰۰–۸۰ گرم گیاه خشک را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید برای مدت نیم ساعت بجوشد. سپس آن را صاف کرده و بمقدار یک فنجان قبل از هر غذا بنوشید.
گرد دم اسب: گیاه خشک شده را در آسیاب برقی بریزید تا به صورت پودر درآید. مقدار مصرف پودر یک گرم قبل از هر غذا است.
زیانها: این گیاه را نباید اطفال خردسال و زنان حامله مصرف کنند. مقدار مصرف زیاد آن نیز ممکن است باعث ناراحتی معده و اختلال در دستگاه هضم و اسهال شود.

ریشه های اعصاب کمری و خاجی در زیر طناب نخاعی، دم اسب ( به انگلیسی: Cauda equina ) را تشکیل می هند. [ ۳] این ریشه ها نسبت به ریشه های دیگر اعصاب نخاعی، مسیر طولانی تری را طی می کنند.
دم اسب شامل ریشه های عصبی L3 الی S5 هر دو طرف است. [ ۳] پس در هر طرف، دارای ۸ ریشه جلویی ( قدامی ) و ۸ ریشه پشتی ( خلفی ) است؛ بنابراین، ناحیه انتهای فوقانی دم اسب دارای ۳۲ ریشه عصبی است.
در اثر آسیب ریشه های منطقه دم اسبی، ممکن است علایم زیر ایجاد گردد:
• اختلال حرکتی به صورت ضعف یا فلج اندام ها
• بی اختیاری ادرار و مدفوع
• ضعف یا ناتوانی جنسی
• اختلال حسی کفل ها

دُمِ اَسب (horsetail)
دُمِ اَسب
گیاه خویشاوند سرخسها و پنجه گرگ ها، از جنس Equisetum، راستۀ Equisetal. امروزه ۳۵ گونه دم اسب در جهان وجود دارد که دارای دو نوع ساقه هوایی سترون و بارورند. دم اسب ها اسپورهای خود را روی مخروطهایی واقع در انتهای ساقه تولید می کنند. ساقه های بالاروندۀ آن آوند دارند و اغلب مجموعه ای از شاخه به فواصل معیّن روی آن ها می روید. دم اسب ها صدها میلیون سال پیش عظیم الجثه بودند، اما امروزه کوچک تر شده اند. از این جنس پنج گونه در نواحی گوناگون ایران یافت می شود. قنطریون (بندواش)، با نام علمی E. ramosissimum، از مهم ترین گونه های دم اسب در ایران است که در گیلان، تهران، کرمانشاه، اراک، و بلوچستان می روید.