[ویکی نور] دلیل النص بخبر الغدیر علی امامة أمیرالمؤمنین علیه السلام اثر ابوالفتح محمد بن علی کراجکی (متوفی 449ق)، با تحقیق علاء آل جعفر، رساله ای است مختصر پیرامون حدیث شریف غدیر که به زبان عربی نوشته شده است.
کتاب با دو مقدمه از ناشر و محقق آغاز گردیده و مطالب بدون تبویب و فصل بندی عرضه شده است.
نویسنده ابتدا به صورت مختصر، به تعریف واقعه غدیر پرداخته و سپس ضمن پاسخ به چهار سؤال، دلایل اثبات امامت حضرت علی(ع) و وجوب اطاعت از ایشان را مطرح نموده است.
در مقدمه نخست، به این نکته اشاره شده که مسئله امامت و خلافت، از لحاظ عملی و اعتقادی، از مهم ترین مسائل مورد ابتلای امت اسلامی بوده که باعث بسیاری از بحث ها، جدل ها و مناقشات گردیده است لذا همواره علما و متفکرین شیعه، در پی تبیین مفهوم صحیح اعتقادی در مورد اصل امامت در تفکر اسلامی، به دور از تفاسیر غلط و اشتباه بوده و با استفاده از دلایل عقلی و نقلی، به اثبات خلافت حضرت علی(ع) و در امتداد آن، اولاد معصوم آن حضرت(ع)، از سوی پیامبر(ص) پرداخته اند که رساله حاضر، ازجمله این متون است.
در مقدمه محقق، پس از اشاره به واقعه غدیر و اتفاقات بعد از آن، به تبیین و تشریح عصری که مؤلف در آن می زیسته پرداخته شده و پس از نگاهی به مؤلف از دریچه مترجمینی همچون ابن حجر در «لسان المیزان»، ذهبی در «سیر أعلام النبلاء»، یافعی در «مرآة الجنان»، ابن عماد حنبلی در «شذرات الذهب»، زرکلی در «الأعلام» و برخی از تراجم نویسان شیعه، به معرفی او و مشایخش، ازجمله شیخ مفید، سید مرتضی، ابویعلی سلار بن عبدالعزیز دیلمی و ابوعبدالله حسین بن عبیدالله بن علی واسطی و... پرداخته شده و سپس آثار وی، معرفی گردیده است. در پایان نیز به اقدامات تحقیقی صورت گرفته در کتاب اشاره شده است.
نویسنده در ابتدا به این نکته اشاره نموده که ازجمله دلایلی که بر منصوص بودن امامت حضرت علی(ع) از سوی پیامبر(ص) دلالت دارد، واقعه ای در هنگام بازگشت از حجه الوداع است که معروف به واقعه غدیر بوده و منقول از شیعه و سنی است و با استفاده از فراز «ألست اولی بکم منکم بانفسکم... من کنت مولاه فهذا علی مولاه، اللهم وال من والاه، و عاد من عاداه و أنصر من نصره و أخذل من خذله» (هر که را من مولای اویم، علی مولای اوست، خداوندا دوستان او را دوست بدار و دشمنانش را دشمن، یاری کن کسی که او را یاری کند و خار گردان کسی که قصد خاری او را دارد)، امامت و وجوب اطاعت از اوامر و نواهی آن حضرت، ثابت می گردد.
کتاب با دو مقدمه از ناشر و محقق آغاز گردیده و مطالب بدون تبویب و فصل بندی عرضه شده است.
نویسنده ابتدا به صورت مختصر، به تعریف واقعه غدیر پرداخته و سپس ضمن پاسخ به چهار سؤال، دلایل اثبات امامت حضرت علی(ع) و وجوب اطاعت از ایشان را مطرح نموده است.
در مقدمه نخست، به این نکته اشاره شده که مسئله امامت و خلافت، از لحاظ عملی و اعتقادی، از مهم ترین مسائل مورد ابتلای امت اسلامی بوده که باعث بسیاری از بحث ها، جدل ها و مناقشات گردیده است لذا همواره علما و متفکرین شیعه، در پی تبیین مفهوم صحیح اعتقادی در مورد اصل امامت در تفکر اسلامی، به دور از تفاسیر غلط و اشتباه بوده و با استفاده از دلایل عقلی و نقلی، به اثبات خلافت حضرت علی(ع) و در امتداد آن، اولاد معصوم آن حضرت(ع)، از سوی پیامبر(ص) پرداخته اند که رساله حاضر، ازجمله این متون است.
در مقدمه محقق، پس از اشاره به واقعه غدیر و اتفاقات بعد از آن، به تبیین و تشریح عصری که مؤلف در آن می زیسته پرداخته شده و پس از نگاهی به مؤلف از دریچه مترجمینی همچون ابن حجر در «لسان المیزان»، ذهبی در «سیر أعلام النبلاء»، یافعی در «مرآة الجنان»، ابن عماد حنبلی در «شذرات الذهب»، زرکلی در «الأعلام» و برخی از تراجم نویسان شیعه، به معرفی او و مشایخش، ازجمله شیخ مفید، سید مرتضی، ابویعلی سلار بن عبدالعزیز دیلمی و ابوعبدالله حسین بن عبیدالله بن علی واسطی و... پرداخته شده و سپس آثار وی، معرفی گردیده است. در پایان نیز به اقدامات تحقیقی صورت گرفته در کتاب اشاره شده است.
نویسنده در ابتدا به این نکته اشاره نموده که ازجمله دلایلی که بر منصوص بودن امامت حضرت علی(ع) از سوی پیامبر(ص) دلالت دارد، واقعه ای در هنگام بازگشت از حجه الوداع است که معروف به واقعه غدیر بوده و منقول از شیعه و سنی است و با استفاده از فراز «ألست اولی بکم منکم بانفسکم... من کنت مولاه فهذا علی مولاه، اللهم وال من والاه، و عاد من عاداه و أنصر من نصره و أخذل من خذله» (هر که را من مولای اویم، علی مولای اوست، خداوندا دوستان او را دوست بدار و دشمنانش را دشمن، یاری کن کسی که او را یاری کند و خار گردان کسی که قصد خاری او را دارد)، امامت و وجوب اطاعت از اوامر و نواهی آن حضرت، ثابت می گردد.