دلگی

/dalegi/

لغت نامه دهخدا

دلگی. [ دَ ل َ / ل ِ ] ( حامص ) چگونگی و صفت و حالت دله. دله بودن. رجوع به دله شود.
دلگی. [ دَ ل ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان زنجانرود بخش مرکزی شهرستان زنجان. واقع در 29هزارگزی شمال باختری زنجان و 3هزارگزی راه شوسه زنجان به تبریز با 99 تن سکنه. آب آن از چشمه و محصول آن غلات ، و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).

فرهنگ فارسی

۱ - دله بودن . ( دله ) ۲ - چشم چرانی هیزی .

فرهنگ معین

(دَ لِ ) (حامص . ) (عا. ) ۱ - دله بودن . ۲ - چشم چرانی ، حیزی .

فرهنگ عمید

۱. شکمو بودن، دله بودن.
۲. [مجاز] هرزه بودن.

پیشنهاد کاربران

بپرس