دلکده. [ دِ ک َ دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) خانه دل. ( ناظم الاطباء ). از عالم ( از قبیل ) میکده و بتکده. ( آنندراج ) : ترک دل و جان کردم تا بی دل و جان گردم یکدل چه محل دارد صد دلکده بایستی.مولوی.
