دِلْوو، پُل (۱۸۹۷ـ۱۹۹۴)(Delvaux, Paul)
ترن در شب، اثر پُل دلوو
نقاش سوررئالیست بلژیکی. شهرتش به سبب پرده های اسرارآمیزی است که از زنان برهنه در ویرانه های معماریِ دورۀ کلاسیک تصویر کرده است. در ابتدا از دالی، دِ کریکو، و ماگریت تأثیر پذیرفت، لیکن بعدها به شیوه ای فردی دست یافت که بازتابی بود از تمرکز او بر زمان، شهوانیت، و مرگ. پیکرهای برهنۀ آثارش حالت خوابگردانی را دارند که اغلب در جوار لکوموتیوهایِ متوقف مانده، اسکلت های آدمیان، ماه های نیمه و آینه ها تصویر شده اند؛ چنان که در پردۀ ونوس خفته(۱۹۴۴) مشهود است. در تابلوهایش گاه زن یا مردی خوش پوش در میان برهنگان حضور می یابد، لیکن پرسوناژها به ندرت با یکدیگر در ارتباط اند، و هرگونه پیام شهوانی در حالتی از تعلیق باقی می ماند. دِلوو در انته ئیت ـ هت، بلژیک، به دنیا آمد. در آکادمی هنرهای زیبای بروکسل درس خواند، و سال ها به شیوۀ نئوامپرسیونیستی هنر آفرید. سپس با تأثیر از جیمز اِنسور و دُسمِت، هنرمندان بلژیکی، با اکسپرسیونیسم طبع آزمایی کرد. در میانۀ دهۀ ۱۹۳۰ با تشویق شماری از دوستان نزدیکش با تمام وجود به سوررئالیسم روآورد و بسیاری از کارهای پیشینش را ازبین برد. سوررئالیسم، دِلْوو را قادر ساخت تا تصورّات خاطره انگیز کودکی و نوجوانی اش را آزادانه تصویر کند، کیفیتی که در دوران نیم قرنیِ بلوغِ هنری اش چندان تغییر نکرد. در دهۀ ۱۹۴۰ اسکلت انسان را به آثارش افزود ـ اشاره ای به آثار جیمز انسور، و در نهایت به مضمون مرگ و دوشیزه در فرهنگ شمال اروپا. شگفت انگیزترین حضور این بن مایه را می توان در تابلویمسیح در یک تصلیب (۱۹۵۲) بازیافت.
ترن در شب، اثر پُل دلوو
نقاش سوررئالیست بلژیکی. شهرتش به سبب پرده های اسرارآمیزی است که از زنان برهنه در ویرانه های معماریِ دورۀ کلاسیک تصویر کرده است. در ابتدا از دالی، دِ کریکو، و ماگریت تأثیر پذیرفت، لیکن بعدها به شیوه ای فردی دست یافت که بازتابی بود از تمرکز او بر زمان، شهوانیت، و مرگ. پیکرهای برهنۀ آثارش حالت خوابگردانی را دارند که اغلب در جوار لکوموتیوهایِ متوقف مانده، اسکلت های آدمیان، ماه های نیمه و آینه ها تصویر شده اند؛ چنان که در پردۀ ونوس خفته(۱۹۴۴) مشهود است. در تابلوهایش گاه زن یا مردی خوش پوش در میان برهنگان حضور می یابد، لیکن پرسوناژها به ندرت با یکدیگر در ارتباط اند، و هرگونه پیام شهوانی در حالتی از تعلیق باقی می ماند. دِلوو در انته ئیت ـ هت، بلژیک، به دنیا آمد. در آکادمی هنرهای زیبای بروکسل درس خواند، و سال ها به شیوۀ نئوامپرسیونیستی هنر آفرید. سپس با تأثیر از جیمز اِنسور و دُسمِت، هنرمندان بلژیکی، با اکسپرسیونیسم طبع آزمایی کرد. در میانۀ دهۀ ۱۹۳۰ با تشویق شماری از دوستان نزدیکش با تمام وجود به سوررئالیسم روآورد و بسیاری از کارهای پیشینش را ازبین برد. سوررئالیسم، دِلْوو را قادر ساخت تا تصورّات خاطره انگیز کودکی و نوجوانی اش را آزادانه تصویر کند، کیفیتی که در دوران نیم قرنیِ بلوغِ هنری اش چندان تغییر نکرد. در دهۀ ۱۹۴۰ اسکلت انسان را به آثارش افزود ـ اشاره ای به آثار جیمز انسور، و در نهایت به مضمون مرگ و دوشیزه در فرهنگ شمال اروپا. شگفت انگیزترین حضور این بن مایه را می توان در تابلویمسیح در یک تصلیب (۱۹۵۲) بازیافت.
wikijoo: دلوو،_پل_(۱۸۹۷ـ۱۹۹۴)