دلواری

دِلْواری
دِلْواریاز گویش های ایرانی نوشاخة جنوب غربی که مردم دلوار تنگستان واقع در استان بوشهر بدان سخن می گویند. این گویش به دشتی و دشتستانی نزدیک است. واکه های دلواری عبارت اند از: مصوت های مرکب /ow/ و /ey/. همخوان های این گویش همانند فارسی اند. تغییر و تبدیل آوایی در دلواری به قرار زیر است: تبدیل /a/ به /e/ در merd «مرد»، gep «بزرگ/گَپ»، ner «نَر»، تبدیل /b/ به /v/ حذف /-t/ پایانی در واژه های تک سیلابی das «دست»، حذف صامت /x/ در sowtan «سوختن»؛ پسوند نکره ساز -i بعد از اسم است: merdi «مردی» پسوند معرفه ساز -u است در doteku «آن دخترک»؛ مضاف قبل از مضاف الیه می آید: dasedot «دست دختر»؛ صفت بعد از اسم می آید. شناسه های فعلی از این قرارند: /-an, -en/-itu, -in, -eyn/-im/, -en, -e, -etu/-i, -ey/-om. نشانة مصدری عموماً -an پس از ستاک ماضی است مانند: zetan «زدن»، geretan «گرفتن»، gotan «گفتن»، ersondan «فرستادن». برخی از واژه های دلواری: guli «گربه»، assak «هستة خرما»، mo «نخل»، sopak «سبد» و band «کرت».