دلهان

( ( اگه این نام رو نپذیرید پس نام هایی بسیاری را هم نباید پذیرا باشید، به مانند:
نیهان ( ویهان ) ، کیهان، برهان، هانیس و. . . ) )
دل: واژه پهلوی -
قلب، سُوَیدا، جان، روح ( روه، به مانند روهان! ) -
درون، ضمیر، باطن، سِرشت، نیّت، اندیشه، وِجدان و. . .
هان: کان - در واژه بهانه
کان: در پهلوی خانیگ xānig -
چشم، دیده، بینش، نگاه -
سرچشمه، معدن، منبع، منشا -
انگیزه، سبب، فَرنود ( دلیل ) ، بُرهان، چَمراس!
به مانند: بُرهان ( پَروَهان ) ، پنهان ( نهان ) ، کیهان ( گیهان ) ، دِلهان و. . .
( ( گرچه این واژه پس از دِوارَد یا یورش مغولان به ایران، به ترکان هم راه پیدا کرد و آنجا معنای دیگری پیدا کرد:
خان - فرنام ( لقب ) پادشاهان و شاهزادگان ( سَلاطین ترک و چین یا اویغوری ) ) )
معنی: چشمه دل، همه کاره جان ( جانان! ) ، پادشاه دل ( شاهدِل، شادِل! ) ، فرمانروایِ دل ( حکمرانِ دل ) -
خوشگوار، روان آرام و خوش داشتن، نیک کردار، خوش برخورد، گُشاده رو، دوست داشتنی، خواستنی، کاریزما دار! -
دل گُنده و دریا دل، همدل، دوست، مهربون، مِهروَرز،
بخشنده، بزرگوار، جوانمرد، رادمرد، دست و دل باز!