دلفین هکتور آب بازی ساکن نیوزیلند و یکی از چهار عضو سرده سیاه سفیدها است. با طولی نزدیک به ۱٫۴ متر، این جانور از کوچک جثه ترین گونه های دلفین به شمار می آید.
نام این دلفین از نام سر جیمز هکتور ( ۱۹۰۷ - ۱۸۳۴ ) مدیر موزه ولینگتون در نیوزیلند گرفته شده است. او نخستین نمونه یافت شده از این گونه را مورد بررسی قرار داد. دلفین هکتور اما در سال ۱۸۸۱ توسط پیر ژوزف فن بندن، زیست شناس بلژیکی، توصیف علمی شد.
دلفین موئی زیرگونه ای از دلفین هکتور است که در کرانه های شمال غربی جزیره شمالی نیوزیلند یافت می شود. [ ۲] دلفین موئی در معرض خطرترین آب باز در جهان است ( دیگر آب بازان با وضعیت بقای همانند این دلفین در رودخانه ها زندگی می کنند ) . بر پایه بررسی صندوق جهانی طبیعت، جمعیت دلفین های هکتور و موئی در سی سال گذشته از بیش از ۲۶٬۰۰۰ عدد با کمتر از ۷٬۲۷۰ دلفین هکتور و تعداد تقریبی ۱۱۰ عدد از دلفین های موئی در سال ۲۰۰۷ رسیده است. [ ۳]
دلفین هکتور کوجکترین دلفین اقیانوسی است. طول نرهای بالغ ۱٫۶ - ۱٫۴ متر و وزنشان میان ۴۰ تا ۶۰ کیلوگرم است. [ ۴] این دلفین از لحاظ جنسی دودیس است و ماده ها دارای طول و وزن بیشتری از نرها هستند. از مشخصه های این گونه نداشتن نوکی که بتوان تشخیصش داد، است. باله پشتی دلفین هکتور نیز نیم دایره شکل است.
رنگ کلی بدن خاکستری است اما با دقت در آن می توان الگوهای دیگری از رنگ آمیزی را دید. پشت و پهلوها به رنگ خاکستری روشن اند، حال آنکه باله پشتی، باله های کناری و دم باله به رنگ سیاه هستند. دور چشم ها را رنگ سیاه فراگرفته است. این بخش از جلوی سر آغاز می شود و تا محل متصل شدن باله کناری به بدن کشیده می شود. گلو و شکم به رنگ سفید شیری هستند که توسط خطی که به باله کناری می رسد از دیگر بخش ها جدا می شوند.
در هنگام تولد، بچه ها دارای طولی میان ۸۰ - ۶۰ سانتی متر و وزنی میان ۱۰ - ۸ کیلوگرم هستند. رنگ بدنشان مانند بالغ ها است، با این حال بخش های حاکستری رنگ سایه تاریکی بر خود دارند. [ ۵]
دلفین های هکتور بومی کرانه های نیوزیلند است و در گوشه کنار جزیره جنوبی یافت می شود. دلفین موئی اما تنها در کرانه غربی جزیره شمالی نیوزیلند پیدا می شود. [ ۶]
فراوانی این دو گونه در پنج بررسی انجام شده میان سال های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۴ ارزیابی شد. تعداد دلفین های هکتور جزیره جنوبی ۷٬۲۷۰ تا تخمین زده شد، [ ۶] و برای دلفین موئی تنها ۱۱۰ عدد. فراوانی کنونی ۲۷٪ میزان آن در سال ۱۹۷۰، پیش از آنکه فعالیت های انسانی تأثیر زیادی بر این گونه ها بگذارد، است. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنام این دلفین از نام سر جیمز هکتور ( ۱۹۰۷ - ۱۸۳۴ ) مدیر موزه ولینگتون در نیوزیلند گرفته شده است. او نخستین نمونه یافت شده از این گونه را مورد بررسی قرار داد. دلفین هکتور اما در سال ۱۸۸۱ توسط پیر ژوزف فن بندن، زیست شناس بلژیکی، توصیف علمی شد.
دلفین موئی زیرگونه ای از دلفین هکتور است که در کرانه های شمال غربی جزیره شمالی نیوزیلند یافت می شود. [ ۲] دلفین موئی در معرض خطرترین آب باز در جهان است ( دیگر آب بازان با وضعیت بقای همانند این دلفین در رودخانه ها زندگی می کنند ) . بر پایه بررسی صندوق جهانی طبیعت، جمعیت دلفین های هکتور و موئی در سی سال گذشته از بیش از ۲۶٬۰۰۰ عدد با کمتر از ۷٬۲۷۰ دلفین هکتور و تعداد تقریبی ۱۱۰ عدد از دلفین های موئی در سال ۲۰۰۷ رسیده است. [ ۳]
دلفین هکتور کوجکترین دلفین اقیانوسی است. طول نرهای بالغ ۱٫۶ - ۱٫۴ متر و وزنشان میان ۴۰ تا ۶۰ کیلوگرم است. [ ۴] این دلفین از لحاظ جنسی دودیس است و ماده ها دارای طول و وزن بیشتری از نرها هستند. از مشخصه های این گونه نداشتن نوکی که بتوان تشخیصش داد، است. باله پشتی دلفین هکتور نیز نیم دایره شکل است.
رنگ کلی بدن خاکستری است اما با دقت در آن می توان الگوهای دیگری از رنگ آمیزی را دید. پشت و پهلوها به رنگ خاکستری روشن اند، حال آنکه باله پشتی، باله های کناری و دم باله به رنگ سیاه هستند. دور چشم ها را رنگ سیاه فراگرفته است. این بخش از جلوی سر آغاز می شود و تا محل متصل شدن باله کناری به بدن کشیده می شود. گلو و شکم به رنگ سفید شیری هستند که توسط خطی که به باله کناری می رسد از دیگر بخش ها جدا می شوند.
در هنگام تولد، بچه ها دارای طولی میان ۸۰ - ۶۰ سانتی متر و وزنی میان ۱۰ - ۸ کیلوگرم هستند. رنگ بدنشان مانند بالغ ها است، با این حال بخش های حاکستری رنگ سایه تاریکی بر خود دارند. [ ۵]
دلفین های هکتور بومی کرانه های نیوزیلند است و در گوشه کنار جزیره جنوبی یافت می شود. دلفین موئی اما تنها در کرانه غربی جزیره شمالی نیوزیلند پیدا می شود. [ ۶]
فراوانی این دو گونه در پنج بررسی انجام شده میان سال های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۴ ارزیابی شد. تعداد دلفین های هکتور جزیره جنوبی ۷٬۲۷۰ تا تخمین زده شد، [ ۶] و برای دلفین موئی تنها ۱۱۰ عدد. فراوانی کنونی ۲۷٪ میزان آن در سال ۱۹۷۰، پیش از آنکه فعالیت های انسانی تأثیر زیادی بر این گونه ها بگذارد، است. [ ۷]
wiki: دلفین هکتور