دلفانی

دانشنامه آزاد فارسی

دِلفانی
دِلفانیاز گویش های لکی، رایج در منطقة دلفان لرستان و طوایف کاکاوند و چوواری و شاهیوند و دلفانی های کوچیده به کلاردشت و کجور. خاستگاه اندیشه ها و باورهای یارسان یا اهل حق نیز دلفان است. در این گویش نشانة جمع al و gal است. در واژة مفردی که صامت پایانی آن n باشد، این صامت با g در gal (نشانة جمع)، غنه ای تلفظ می شود. ضمیرهای اشارة آن عبارت اند از «این». برای بیجان، ya برای جاندار، «آن» u برای بیجان نشانة مصدری آن en است.

پیشنهاد کاربران

بپرس