دلصاء. [ دَ ] ( ع ص ) مؤنث أدلص. ( اقرب الموارد ). زن لغزنده. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || ماده شتر کهن سال دندان ریخته. ( منتهی الارب ). ماده شتر که از سالخوردگی دندان او ریخته باشد. ( از ذیل اقرب الموارد ) ( از لسان ). ج ، دُلص. ( اقرب الموارد ).
