نباری بر کف دلخواه جز زر
چنان چون بر سر بدخواه جز بیر.
دقیقی.
چو مشک آن دو گیسوی دو ماه توکه بودند همواره دلخواه تو.
فردوسی.
سیاوش چو خورشید و او ماه بودخور و ماه با هم چه دلخواه بود.
فردوسی.
تا بهر چشم خوش و خرم و دلخواه بودعارض ساده و زلفین پر از حلقه و چین.
فرخی.
مشاطه شد آراست آن ماه رامرآن مهربان دخت دلخواه را.
شمسی ( یوسف و زلیخا ).
دو چشم داشت نژند آن ستمگر دلجوی دو زلف داشت دوتاه آن سمنبر دلخواه.
معزی.
میانشان یکی ماه دلخواه بودکه دخت شه و بر بتان شاه بود.
اسدی.
دلخواه تر ثناها آن است که بر زبان گزیدگان و اشراف رود. ( کلیله و دمنه ).شکسته دیگ سیاهی نهنددر بستان
ز بهر چشم چو شد بوستان خوش و دلخواه.
سوزنی.
ای از بتان دلخواه تو، در حسن شاهنشاه توما را بگوی ای ماه تو کز آسمان کیستی.
خاقانی.
چنین شیرین و دلخواهت چرا کردکه شیرین را به مهرت مبتلا کرد.
نظامی.
سماع خرگهی در خرگه شاه ندیمی چند موزون طبع و دلخواه.
نظامی.
بودند فتاده آن دو دلخواه تا نیمه روز بر گذرگاه.
نظامی.
پیل بچگانند اندر راهتان صید ایشان هست بس دلخواهتان.
مولوی.
دو پستان که امروز دلخواه اوست دو چشمه هم از پرورشگاه اوست.
سعدی.
هرچند پادشاه اسلام را دلخواه نبود که او را هلاک گرداند لیکن مصلحت کار ملک را آن حکم فرمود. ( تاریخ غازانی ص 101 ). ممکن که بسبب قصور فهم و اهمال راوی بعضی از آن جمله فوت شده باشد و معهذا دلخواه بود که در تنقیح حکایات اجتهادی هرچه تمامتر رود. ( رشیدی ). مشهور است مواضع جان پرور و مقامات متفرجات دلخواه... ( ترجمه محاسن اصفهان آوی ص 24 ).دل نشینی ز عدم نامده واله بوجودبیشتر بخوانید ...