دلاورخان غوری

لغت نامه دهخدا

دلاورخان غوری. [ دِ وَ ن ِ ] ( اِخ ) اولین از غوریان مالوا هند که از سال 804 تا 808 هَ. ق. سلطنت کرد. ( از طبقات سلاطین اسلام لین پول ). وی مؤسس مملکت مالوا است. از جانب تغلقیه در مالوا حکومت داشت و به سال 801 هَ. ق. در حمله امیرتیمور به هند، ناصرالدین محمود تغلق را پناه داد. و در سال 804 هَ. ق. پس از عزیمت محمود به دهلی ، خود را مستقل خواند. دلاورخان در سال 808 هَ. ق. بمرگ ناگهانی درگذشت و این امر سبب سؤظن ( مخصوصاً نسبت به پسر جاه طلبش آلپ خان ) و حمله مظفرشاه اول ، فرامانروای گجرات و دوست دیرین دلاورخان ، به مالوا شد. ( از دایرة المعارف فارسی ).

فرهنگ فارسی

اولین از غوریان مالوه هند که از سال ۸٠۴ تا ۸٠۸ ق . سلطنت کرد .

دانشنامه آزاد فارسی

دِلاوَرخانِ غوری ( ـ۸۰۸ق)
پایه گذار نخستین دولت مستقل در مالوا. وی از ۷۹۳ق عمید تُغْلُق شاهیان دهلی در مالوا بود. در ۸۰۱ق ناصرالدین محمود شاه تغلقی از برابر یورش تیمور گورکان به مالوا گریخت و دلاورخان او را پناه داد. پس از آن که محمود در ۸۰۴ق، مالوا را به قصد دهلی ترک کرد، دلاورخان پرچم استقلال برافراشت. دلاورخان به مرگ ناگهانی درگذشت و آلْپ خان پسر او با نام هوشنگ شاه جانشین وی شد. این تحولات سبب بدگمانی ظفرخان بن وجیه الملک ملقب به مظفر شاه، والی گجرات و دوست قدیمی دلاورخان، به آلپ خان و کارگزاران دولت مالوا شد و موجب لشکرکشی او علیه آلپ خان گردید.

پیشنهاد کاربران

بپرس