دلامص

لغت نامه دهخدا

دلامص. [ دُ م ِ ] ( ع ص ) رخشان و براق. گویند: ذهب دلامص ؛ یعنی درخشان و براق. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). روشن و تابان. ( دهار ). دُلَمِص. رجوع به دُلَمِص شود.

پیشنهاد کاربران