دلامس

لغت نامه دهخدا

دلامس. [ دُم ِ ] ( ع اِ ) بلا. ( منتهی الارب ). داهیه. ( اقرب الموارد ). || سخت تاریکی. ( منتهی الارب ). شدید الظلمة. ( اقرب الموارد ). دُلَمِس. رجوع به دلمس شود.

پیشنهاد کاربران