دلاله قزی

لغت نامه دهخدا

دلاله قزی. [ دَل ْ لا ل َ ق ِ ] ( اِخ ) زنی شوخ و دلقک در دستگاه شاه عباس اول صفوی. وی غالباً در سفر و حضربا شاه همراه بود و با او با گشادگی و گستاخی و شوخی و مطایبه می کرد. و بسبب قربت و محرمیتی که با شاه داشت ارکان دولت نیز غالباً از او ملاحظه می کردند و در جلب دوستی او می کوشیدند. ( دایرة المعارف فارسی ).

فرهنگ فارسی

زنی شوخ و دلقک در دستگاه شاه عباس اول صفوی .

دانشنامه آزاد فارسی

دَلّالِه قِزی (قرن ۱۱ق)
بانوی دلقک ایرانی، از دلقکان دربار شاه عباس اول صفوی. زنی خوشرو و شوخ و بزم آرا بود. با شوخی ها و مطایبه هایش شاه را سرگرم و شادمان می کرد و در خلوت، اسباب سرگرمی و خوش گذرانی وی را فراهم می ساخت. در ۱۰۳۱ق که شاه عباس دژ قندهار را از دست سپاهیان جهانگیر گورکانی بیرون کرد به دلاله قزی دستور داد تا پیش از قزلباش ها به درون دژ رود و آن جا را تصرف کند، تا در ایران و هند آوازه در افکنند که دژ استوار قندهار را زنی دلقک و گروهی از زنان اردوی او، از سرداران پادشاه هند گرفتند.

پیشنهاد کاربران

بپرس