دلالت وضعی یا وضعیه ؛ ( اصطلاح منطق ) هرگاه دال از اموری باشد که بر حسب وضع و تعیین واضع یا واضعان باشد و یا بر اثر استعمال عرف معین شده باشد بر رساندن معنای خاص ، آنرا دلالت وضعی گویند. مانند علائم و
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
مشخصات که در میان جامعه و عرف ناس معمول است که از هریک چیزی و معنایی را خواهند. اینگونه دلالات وضعی و غیرلفظی اند و اما دلالت وضعی لفظی مانند دلالت کردن اصوات و الفاظ خاص بر معانی مخصوص است. و ناچار در دلالتهای لفظی وضعی وضع معتبر است و الا هر لفظی بر هر معنایی دلالت خواهد کرد و هر لفظی را معنای خاصی است که بر حسب تعیین و وضع واضع معین یا عرف اهل زبان بر آن دلالت می کند و آنرا دلالت وضعی لفظی گویند. دلالت وضعی لفظی بر سه قسم است : دلالت مطابقت و دلالت تضمن و دلالت التزام. دلالت وضعی را دلالت تواطی نیز خوانند. ( از فرهنگ علوم عقلی از دستورالعلماء ج 2 ص 105 و کشاف اصطلاحات الفنون ص 486 و اساس الاقتباس ص 61 ) . رجوع به دلالت الفاظ بر معانی و سایر اقسام دلالت در همین ترکیبات شود.