دلالت نهی غیری بر فساد

[ویکی فقه] بحث از دلالت نهی غیری بر فساد به معنی بحث از دلالت یا عدم دلالت نهی غیری بر فساد متعلق آن است و به دلالت نهی غیری بر فساد، اقتضای نهی غیری بر فساد نیز گفته می شود.
دلالت نهی غیری بر فساد، مقابل دلالت نهی نفسی بر فساد بوده و منظور از آن، این است که اگر نهی غیری بر عبادت یا معامله ای تعلق گیرد، آیا بر فساد منهی عنه دلالت می کند یا نه. معنای نهی غیری آن است که نهی به طور مستقیم به منهی عنه تعلق نگرفته، بلکه به واسطه منع کردن از چیز دیگری،به آن تعلق گرفته است؛ برای مثال، اگر مولا به ازاله نجاست از مسجد امر نماید ـ بنابراین که امر به شی ء از ضدش نهی می کند ـ و مکلف، ازاله را ترک کند و به نماز بایستد و به این نماز که یکی از اضداد ازاله است نهی غیری تعلق بگیرد، آن گاه این پرسش طرح می شود که آیا این نهی غیری، بر فساد نماز دلالت می کند یا نه. میان اصولی ها در این باره اختلاف است؛ بیشتر آن ها مانند مرحوم " آخوند " و " مظفر " معتقدند نهی غیری بر فساد منهی عنه دلالت نمی کند.
دیدگاه اصولیون در مورد دلالت نهی غیری بر فساد
در این که آیا نهی غیری ( نهی مقدمی ) مثل نهی نفسی، در بحث دلالت نهی بر فساد داخل است یا نه، میان مرحوم " میرزای قمی " و " آخوند خراسانی " اختلاف وجود دارد.
← میرزای قمی
۱. ↑ کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین، ص۱۸۱.
...