دلالت تنبیه ؛ ( اصطلاح اصول ) آن باشد که صحت و صدق کلام موقوف بر آن نباشد و مقرون به چیزی باشد که بیاگاهاند انسان را بر حکمی و امری دیگر، چنانکه اعرابی به حضرت رسول گفت که من در ماه رمضان با عیال خود مواقعت
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
کردم ، حضرت فرمود باید کفاره بدهی. از اینجا معلوم میشود که مواقعت در ماه رمضان علت وجوب کفارت باشد به دلالت تنبیه و ایماء. ( از فرهنگ علوم نقلی از قوانین الاصول قمی ص 168 و تقریرات اصول محمود شهابی ص 80 ) .