دلالت تصدیقی

[ویکی فقه] دلالت تصدیقی به معنی دلالت لفظ بر مراد متکلّم است و به آن دلالت تصدیقی نفسی و دلالت نفسی نیز گفته می شود.
دلالت لفظ بر مراد متکلم، چه مراد استعمالی و چه مراد جدی، را دلالت تصدیقی می گویند.
انواع دلالت تصدیقی
در دلالت تصدیقی، متکلم لفظ را به قصد خطور دادن معنا در ذهن مخاطب به کار می برد؛ یعنی قصد دارد با استعمال لفظ، معنایی را به مخاطب تفهیم نماید؛ حال، در صورتی که این معنا مراد جدی متکلم نباشد و فقط مراد استعمالی وی باشد، به آن، دلالت تصدیقی اولی، و اگر مراد جدی وی نیز باشد، به آن، دلالت تصدیقی ثانوی می گویند.