[ویکی فقه] دلالت اشاره به معنی لوازمِ غیر مقصودِ کلام متکلّم است و به آن اشاره نص، دلالت التزام عقلی، دلالت ایماء و دلالت معنوی نیز گفته می شود.
دلالت اشاره، از اقسام دلالت سیاقی بوده و عبارت است از دلالتی که لازمه کلام است، ولی مدلول التزامی آن نیست ؛ به بیان دیگر، لازمه کلام ( لزوم غیر بین یا بیّن به معنای اعم ) در صورتی که عرفاً مقصود گوینده محسوب نشود، دلالت اشاره نامیده می شود، چه از یک کلام استنباط شود و چه از چند کلام؛ برای مثال، آیه ای در سوره احقاف دلالت می کند بر این که مجموع مدت بارداری و شیر دادن، سی ماه است. ( و حمله و فصاله ثلاثون شهرا ) ، در حالی که آیه ای دیگر در سوره لقمان مدت شیر دادن را دو سال ذکر کرده است ( و الوالدات یرضعن اولادهن حولین کاملین ) که از این دو آیه به دلالت اشاره به دست می آید که کمترین مدت بارداری شش ماه است.
دلالت اشاره، از اقسام دلالت سیاقی بوده و عبارت است از دلالتی که لازمه کلام است، ولی مدلول التزامی آن نیست ؛ به بیان دیگر، لازمه کلام ( لزوم غیر بین یا بیّن به معنای اعم ) در صورتی که عرفاً مقصود گوینده محسوب نشود، دلالت اشاره نامیده می شود، چه از یک کلام استنباط شود و چه از چند کلام؛ برای مثال، آیه ای در سوره احقاف دلالت می کند بر این که مجموع مدت بارداری و شیر دادن، سی ماه است. ( و حمله و فصاله ثلاثون شهرا ) ، در حالی که آیه ای دیگر در سوره لقمان مدت شیر دادن را دو سال ذکر کرده است ( و الوالدات یرضعن اولادهن حولین کاملین ) که از این دو آیه به دلالت اشاره به دست می آید که کمترین مدت بارداری شش ماه است.
wikifeqh: دلالت_معنوی