دل کوری. [ دِ ] ( حامص مرکب ) دل کور بودن. سیاه دلی. بی بصیرتی. کوردلی : ز دل کوری به کار دل فرومانددر آن محنت چو خر در گل فروماند.نظامی.رجوع به دل کور شود.
