دل ستاندن

لغت نامه دهخدا

دل ستاندن. [ دِ س ِ دَ ] ( مص مرکب ) دلبری کردن. دل ربودن :
دگر می گسارد به آواز نرم
همی دل ستاند به گفتار گرم.
فردوسی.
گفتم که دل ستانم ناگاه دل سپردم
بر طمع دلستانی ماندم به دل سپاری.
فرخی.
رجوع به دلستان و دلستانی شود.

فرهنگ فارسی

دلبری کردن . دل ربودن .

پیشنهاد کاربران

بپرس