دل زمین ؛ داخل زمین. دل خاک. || کنایه از گور که مرده را در آن نهند. ( آنندراج ) . دل خاک. قبر : طریق آن است که به حیلت در پی کار او ایستم تا. . . در دل زمین منزل گیرد. ( کلیله و دمنه ) . رجوع به دل خاک در همین ترکیبات شود.
ناف خاک . [ ف ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) شکم خاک . دل خاک . قعر زمین . بطن زمین . درون زمین . دل زمین : زری کآدمی را کند بیمناک چه در صلب آتش چه در ناف خاک . || ( اِخ ) کنایه از مکه . ناف ارض . رجوع به ناف ارض شود.