دل برده

لغت نامه دهخدا

دل برده. [ دِ ب ُ دَ / دِ ]( ن مف مرکب ) بیدل. دل از دست داده. دل برده شده. که کسی دل از وی برده باشد. عاشق. دلباخته :
کرم زین بیش کن با مرده خویش
مکن بیداد بر دل برده خویش.
نظامی.
پیش تو استون مسجد مرده ایست
پیش احمد عاشقی دل برده ایست.
مولوی.

فرهنگ فارسی

بیدلی . دل از دست داده .

پیشنهاد کاربران

بپرس