دقیه

لغت نامه دهخدا

( دقیة ) دقیة. [ دَق ْ ی َ ] ( ع ص ) نعت مؤنث است از دقی. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). ج ، دَقایا. ( اقرب الموارد ). دَقْوی ̍. رجوع به دقی و دقوی ̍ شود.

فرهنگ فارسی

نعت مونث است از دقی .

پیشنهاد کاربران

بپرس