دقیقی طوسی، محمد بن احمد ( ـ بخارا ح ۳۷۰ق)
شاعر ایرانی. نخست، مداح فخرالدوله احمد بن محمد چغانی و سپس منصور بن نوح و نوح بن منصور سامانی بود. برخی، با استناد به آثارش، او را پیرو آیین زردشتی و گروهی او را مسلمان می پندارند. در جوانی به شاعری پرداخت. از شاعران سبک خراسانی است. قصاید، غزل ها، قطعات، و ابیات پراکنده ای از او که نشانۀ لطافت معنی و روانی الفاظ اوست در کتب تذکره، به ویژه لغت فرس، لباب الباب و مجمع الفصحا، باقی مانده است. مهم ترین اثر او گشتاسپ نامه در ۱,۰۰۹ بیت است که فردوسی همۀ آن را در شاهنامه آورده است. ناصرخسرو دیوان وی را نزد قطران تبریزی دیده است. دقیقی در جوانی به دست غلام خود کشته شد. دیوان دقیقی به گردآوری محمددبیر سیاقی به چاپ رسیده است (۱۳۴۷ش).
شاعر ایرانی. نخست، مداح فخرالدوله احمد بن محمد چغانی و سپس منصور بن نوح و نوح بن منصور سامانی بود. برخی، با استناد به آثارش، او را پیرو آیین زردشتی و گروهی او را مسلمان می پندارند. در جوانی به شاعری پرداخت. از شاعران سبک خراسانی است. قصاید، غزل ها، قطعات، و ابیات پراکنده ای از او که نشانۀ لطافت معنی و روانی الفاظ اوست در کتب تذکره، به ویژه لغت فرس، لباب الباب و مجمع الفصحا، باقی مانده است. مهم ترین اثر او گشتاسپ نامه در ۱,۰۰۹ بیت است که فردوسی همۀ آن را در شاهنامه آورده است. ناصرخسرو دیوان وی را نزد قطران تبریزی دیده است. دقیقی در جوانی به دست غلام خود کشته شد. دیوان دقیقی به گردآوری محمددبیر سیاقی به چاپ رسیده است (۱۳۴۷ش).