دقوقی. [ دَ قا ] ( اِخ ) دقوقاء، که شهری است در عراق. ( از منتهی الارب ). رجوع به دقوقاء شود.
دقوقی. [ دَ] ( اِخ ) عبدالمنعم بن محمدبن ابی المضاد. عالم و عارف قرن هفتم هجری که بسال 645 هَ. ق. درگذشت. مولوی در دفتر سوم در داستانی او را ذکر می کند :
آن دقوقی داشت خوش دیباجه ای
عاشق و صاحب کرامت خواجه ای...
( از فرهنگ فارسی معین ).
دقوقی. [ دَ ] ( اِخ ) نام دو تن از بزرگان علم و معرفت و عرفان که یکی به سال 734 و دیگری به سال 741 هَ. ق. درگذشته است. ( از فرهنگ فارسی معین ).