دق دل ( دق دلی ) درآوردن ، دق دل گرفتن از کسی ( از چیزی ) ؛ جزای کسی راکه به او بد کرده است با زبان یا با عمل دادن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) . انتقام گرفتن. جلو کسی که نسبت بدو عداوت و کینه دارند درآمدن. با تنبیه لفظی یا بدنی حریف ، تشفّی خاطر حاصل کردن. ( فرهنگ لغات عامیانه ) .
دق دل در آوردن ( خالی کردن ) : [عامیانه، کنایه ] انتقام گرفتن.